Położona na zachodnim, porośniętym lasem zboczu Grabowca. Początkowo kaplica była drewniana i stała już w XIII wieku, natomiast murowana budowla powstała w latach 1718-19 i została zasponsorowana przez Hansa Antona Schaffgotscha.
Największym atutem miejsca jest Dobre Źródło bijące tuż pod ołtarzem kaplicy, które wyprowadzone jest kanałem na zewnątrz. Historia mówi, że woda była uważana za niezwykłą i jak głosi stare porzekadło ludowe, każda osoba, która nabierze wody w usta i okrąży kaplicę siedem razy nie roniąc ani kropli, ma zagwarantowane szczęście w miłości. Inna legenda opowiada o księciu, który tropił zranionego jelenia. Spotkał go kąpiącego się w źródle a podczas tej kąpieli jego rany natychmiast się zagoiły. Obok kaplicy stała niegdyś gospoda służąca obsłudze pielgrzymów. Podobno cudowną moc wody doceniały zbierające się na sabaty czarownice.
